Extra aandacht voor onze oud "Dubbes "ganger... Joes Wanders
[email protected]
Tekenaar Joes Wanders (1944) maakte tussen 1970 en 1990 talloze cartoons en illustraties voor de toenmalige gedrukte versies van Alle Hens. Ook in andere uitgaves verscheen zijn werk. Daarnaast ontwikkelde hij zich tot een vermaard zeeschilder. Al bij gelegenheid van zijn 70e verjaardag kwam hij op het idee om zijn werk te verzamelen. Inmiddels toch enige tijd later is het lijvige ‘Geen zee te hoog’ gedrukt en te koop, maar wacht Wanders nog op een post-Corona-moment om het in Nederland te presenteren. Wanders werd geboren in Den Haag, niet ver van de zee. Toen hij een jaar of 15 was, wilde hij maar één ding: weg van huis en varen. Hij meldde zich aan bij de Koninklijke Marine en werd opgeleid tot wapenelektronicamonteur, ten einde aan te monsteren op Harer Majesteits schepen. Eerst was dat de kruiser Hr.Ms. De Zeven Provinciën, vervolgens het fregat Hr.Ms. Dubois. Wanders genoot van het varen en zijn tijd aan boord. Grote verhalen, uiteraard. |
Op water en brood
“Tijdens een term op Curaçao voeren we met de Dubois naar Suriname”, steekt Wanders van wal. De ogen twinkelen. “Ik was blij om weer uit te varen, maar die droom eindigde bijna in een nachtmerrie. Ik had de oude Surinaamse vlag neergehaald, die ver na zonsondergang nog hing te wapperen bij de kathedraal in Paramaribo. Onacceptabel voor een ‘vlag-ofiel’ zoals ik! Ik nam de vlag mee aan boord, met de bedoeling deze de volgende dag terug te brengen. Dit naar waarheid!"
Maar het pakte anders uit. Wanders werd veroordeeld tot 10 dagen streng; op water en brood. Op zoek naar bronnen voor zijn boek stootte de marineman ook op dit voorval, maar dan gezien door de ogen van zijn toenmalig commandant, luitenant ter zee 1 Sieds Vreedenburg. “Die hield er een hele andere versie op na...”, merkt Wanders sportief op.
“Tijdens een term op Curaçao voeren we met de Dubois naar Suriname”, steekt Wanders van wal. De ogen twinkelen. “Ik was blij om weer uit te varen, maar die droom eindigde bijna in een nachtmerrie. Ik had de oude Surinaamse vlag neergehaald, die ver na zonsondergang nog hing te wapperen bij de kathedraal in Paramaribo. Onacceptabel voor een ‘vlag-ofiel’ zoals ik! Ik nam de vlag mee aan boord, met de bedoeling deze de volgende dag terug te brengen. Dit naar waarheid!"
Maar het pakte anders uit. Wanders werd veroordeeld tot 10 dagen streng; op water en brood. Op zoek naar bronnen voor zijn boek stootte de marineman ook op dit voorval, maar dan gezien door de ogen van zijn toenmalig commandant, luitenant ter zee 1 Sieds Vreedenburg. “Die hield er een hele andere versie op na...”, merkt Wanders sportief op.
Velen onder u zullen zich dit vlagincident herinneren, wat Joes tien dagen streng opleverde in een bedompt celletje in Paramaribo. (1965).
St Petrus en Pauluskathedraal met rechts onder de beruchte vlaggenmast..
|
Enerverende ervaringen
Ook aan boord van de Dubois was de marineman al veelvuldig bezig met tekenen, voor onder andere het gastenboek. Naast het varen zijn lust en zijn leven. Door de vele illustraties die hij ook al maakte voor Alle Hens, bleef zijn talent op dit gebied niet onopgemerkt. “In 1970 noopte mij dit tot een koerswijziging”, vertelt hij plechtig. “Commandeur Jan van Dulm, Ridder Militaire Willems Orde, benoemde mijn tot hoofd van de tekenkamer op de Afdeling Maritieme Historie van de KM. Van Dulm vormde een grote inspiratiebron voor mij, gezien de vele verhalen die hij vertelde over zijn enerverende ervaringen met de onderzeeboot Hr.Ms. O21 tijdens de Tweede Wereldoorlog.” |
Recht voor zijn raap
Uiteraard ontbreken sommige van de gewraakte illustraties niet in ‘Geen zee te hoog’, net als de veel minder controversiële afbeeldingen uit Alle Hens. Daarnaast krijgt de lezer toch vooral een fraai overzicht voorgeschoteld van schilderijen, aquarellen, illustraties en ontwerp- en restauratiewerk van Wanders. Ook krijgt het boek een zeker reliëf, doordat je kennismaakt met de mens achter de kunstenaar. Of zoals De Bles schrijft in het voorwoord: ‘De lezer zal, voor zover hij of zij daar herinnering aan heeft, in ‘Geen zee te hoog’ onder andere de marinesfeer van de zestiger en zeventiger jaren proeven en de Joes herkennen die nooit veranderd is. Recht voor z´n raap, de bravoure van de vrijbuiter, die na vele omzwervingen over land en zee uiteindelijk toch zijn plek vond en zijn anker uitwierp’. |
Het boek zal binnenkort in de boekwinkels verkrijgbaar zijn voor Euro 34.50 maar marinepersoneel kan het boek nog voor de speciale marineprijs van Euro 25 rechtstreeks bestellen bij Joes via zijn emailadres:
Klik voor een bestelling op het tabblad hieronder....
Klik voor een bestelling op het tabblad hieronder....