de Duboribbean 1e jaargang nummer 4
WIST U ..
…. dat er de afgelopen week geen copy voor de scheepskrant is binnengekomen??!!
…. dat daarom deze week de “duboribbian” het aanzien van een sportkrant heeft gekregen?!
…. dat er de afgelopen week geen copy voor de scheepskrant is binnengekomen??!!
…. dat daarom deze week de “duboribbian” het aanzien van een sportkrant heeft gekregen?!
B R U G N O T I T I E S
Als dienstchef van het korps Optisch Seinwezen, werd mij al een paar keer gevraagd een rubriek genaamd: “Brugnotities” te gaan verzorgen.
Om verschillende redenen voel ik daar niet veel voor en de voornaamste van die redenen is wel deze: ik beheers het steno niet zo erg denderend. Op de reis Trinidad – Curasao is mij namelijk overduidelijk gebleken dat steno voor zulk soort notities absoluut een vereiste is. Ik zal U een klein overzicht geven ven een bepaald gebeuren op deze reis. Stelt U zich voor, een verduisterd schip waarop U juist bent wakker geschrokken door gebel van een juist passerende Amsterdamse Tram, hetgeen dus wil zeggen dat het alarm is en er in looppas actie moet worden genomen. In mijn geval storm ik dus naar de brug, waar ik tot de ontdekking kom dat ik toch niet hard genoeg gelopen heb, want mijn helm is al door de vlugger smeegenomenwaarschijnlijk een lafaard, die nu al bang is voor scherven van artillerievuur. Nog voor ik over mijn woede van de helmaffaire heen ben, loop ik al met twee gekneusde tenen, een pijnlijke neus en een blauw oog, vanwege een dringende menigte, die eensgezind en fanatiek aam het te verwachten gevecht wil deelnemen. Ik moet dus nu, in deze moeilijke omstandigheden, “brugnotities” maken.
“Officier van de wacht, wat was de laatste peiling van het contact”?
“185, commandant” “afstand”? “moment”!
“Commandocentrale, verzoeke peiling en afstand van het contact”.
“Roger, wait”! “Op de brug”! “Hier de brug”!“OB-centrale volgens alarmrol op post, meneer”! “Ai-Ai”!
“Brug contact in de peiling op 190, afstand 8 mijl”! “Hier commandant, begrepen”!
“Officier van Artillerie…………….ARTILLERIE-OFFICIER”!!! “Op de brug……seiners present volgens alarmrol meneer”! “Officier van Wacht, wáár is de Artillerieofficier”?! “Bezig bij kanon 3, commandant”
“Eh……..Wierema……..LUITENANT TER ZEE WIEREMA”!!!!! “Jawel commandant”!
“Klaarmaken voor lichtgranaten, rood 45”! “Jawel commandant”
“Hallo………hallo…….. HALLO kanon 1! Nee, nee kanon EEN”!!!
“op de brug…. Peiling contact 205, afstand 6 punt 4” “Korporaal, laat kanon twee waarschuwen bezetten op JW-lijn” “WW-lijn”? “JW, Jan Willem” “Jawel, meneer”.
“Op de brug, hier commandocentrale, interrokketif roger” “Commandocentrale, herhaal” “Peiling contact, 2 0..7 afstand 6 mijl” “Ai-Ai” “Hoe staat het met de batterij”? “Meneer van kanon 2, Jan Willem is even koffie halen” “Jan Willem”?? “Welke Jan Willem”?? “Weet ik ook niet”!
“Heb je al iets gehoord van kanon 1”? “Kanon 1 Kanon 1 hier vuurverdeler, klaar voor lichtgranaten, rood 45”!! “Hé…….. je zit op de verkeerde plug, JU” “Oh……….JU! Kanon 1, kanon 1”!! “Verrek. Je staat op mijn tenen”!
“Moet je maar kleinere maat schoenen kopen!! Kanon 1” “Artillerieofficier.. Lichtgranaten vuren peiling rood 45” “Moment commandant wordt aan gewerkt”!
“Rood 45, rodd 45, was wel rood 45”? “Hier commandocentrale, contact peiling 210 afstand 4 mijl……… oooverrr”!!! “Ai-Ai, stuurboord 10, roerganger stuurboord 10” “Stuurboord 10. Verdomme wat is het donker”! “V U U R”
“Wat zegt U”? “Oh, de seiner vraagt om een vuurtje”! “Héjoh…… stommeling doe dat strootje uit”! “Sorry, korp….” “ARTILLERIE-OFFICIER, VERZOEKE BELEEFD LICHTGRANATEN VUREN PEILING……….” “Zijn bezig commandant” “Hoe staat het met…. “Recht zo……..stutten..stutten..stuur…. “Op de brug…… we worden gechallenged, rood 80 gechallenged, rood 80”! Ai-Ai”!
“Hier de commandant, is de challenge correct”? “Jawel commandant, correct” “Right…..reply” “Nou kom joh, driemaal bravo” “Ga van m’n lijntje af man”! “Hééé……., moeie sien, de wolke worde helemaal ferlicht”!!!
Dan hebben we toch gevuurd en volgens zeggen hebben we gewonnen, want op ons zusterschip wist iemand niet dat de telefoon voor de Jan Willem lijn eerst ingeplugd moest worden om verbinding te kunnen maken!!!
Ziet u hoe moeilijk het is??!!!
J.F.R.
Als dienstchef van het korps Optisch Seinwezen, werd mij al een paar keer gevraagd een rubriek genaamd: “Brugnotities” te gaan verzorgen.
Om verschillende redenen voel ik daar niet veel voor en de voornaamste van die redenen is wel deze: ik beheers het steno niet zo erg denderend. Op de reis Trinidad – Curasao is mij namelijk overduidelijk gebleken dat steno voor zulk soort notities absoluut een vereiste is. Ik zal U een klein overzicht geven ven een bepaald gebeuren op deze reis. Stelt U zich voor, een verduisterd schip waarop U juist bent wakker geschrokken door gebel van een juist passerende Amsterdamse Tram, hetgeen dus wil zeggen dat het alarm is en er in looppas actie moet worden genomen. In mijn geval storm ik dus naar de brug, waar ik tot de ontdekking kom dat ik toch niet hard genoeg gelopen heb, want mijn helm is al door de vlugger smeegenomenwaarschijnlijk een lafaard, die nu al bang is voor scherven van artillerievuur. Nog voor ik over mijn woede van de helmaffaire heen ben, loop ik al met twee gekneusde tenen, een pijnlijke neus en een blauw oog, vanwege een dringende menigte, die eensgezind en fanatiek aam het te verwachten gevecht wil deelnemen. Ik moet dus nu, in deze moeilijke omstandigheden, “brugnotities” maken.
“Officier van de wacht, wat was de laatste peiling van het contact”?
“185, commandant” “afstand”? “moment”!
“Commandocentrale, verzoeke peiling en afstand van het contact”.
“Roger, wait”! “Op de brug”! “Hier de brug”!“OB-centrale volgens alarmrol op post, meneer”! “Ai-Ai”!
“Brug contact in de peiling op 190, afstand 8 mijl”! “Hier commandant, begrepen”!
“Officier van Artillerie…………….ARTILLERIE-OFFICIER”!!! “Op de brug……seiners present volgens alarmrol meneer”! “Officier van Wacht, wáár is de Artillerieofficier”?! “Bezig bij kanon 3, commandant”
“Eh……..Wierema……..LUITENANT TER ZEE WIEREMA”!!!!! “Jawel commandant”!
“Klaarmaken voor lichtgranaten, rood 45”! “Jawel commandant”
“Hallo………hallo…….. HALLO kanon 1! Nee, nee kanon EEN”!!!
“op de brug…. Peiling contact 205, afstand 6 punt 4” “Korporaal, laat kanon twee waarschuwen bezetten op JW-lijn” “WW-lijn”? “JW, Jan Willem” “Jawel, meneer”.
“Op de brug, hier commandocentrale, interrokketif roger” “Commandocentrale, herhaal” “Peiling contact, 2 0..7 afstand 6 mijl” “Ai-Ai” “Hoe staat het met de batterij”? “Meneer van kanon 2, Jan Willem is even koffie halen” “Jan Willem”?? “Welke Jan Willem”?? “Weet ik ook niet”!
“Heb je al iets gehoord van kanon 1”? “Kanon 1 Kanon 1 hier vuurverdeler, klaar voor lichtgranaten, rood 45”!! “Hé…….. je zit op de verkeerde plug, JU” “Oh……….JU! Kanon 1, kanon 1”!! “Verrek. Je staat op mijn tenen”!
“Moet je maar kleinere maat schoenen kopen!! Kanon 1” “Artillerieofficier.. Lichtgranaten vuren peiling rood 45” “Moment commandant wordt aan gewerkt”!
“Rood 45, rodd 45, was wel rood 45”? “Hier commandocentrale, contact peiling 210 afstand 4 mijl……… oooverrr”!!! “Ai-Ai, stuurboord 10, roerganger stuurboord 10” “Stuurboord 10. Verdomme wat is het donker”! “V U U R”
“Wat zegt U”? “Oh, de seiner vraagt om een vuurtje”! “Héjoh…… stommeling doe dat strootje uit”! “Sorry, korp….” “ARTILLERIE-OFFICIER, VERZOEKE BELEEFD LICHTGRANATEN VUREN PEILING……….” “Zijn bezig commandant” “Hoe staat het met…. “Recht zo……..stutten..stutten..stuur…. “Op de brug…… we worden gechallenged, rood 80 gechallenged, rood 80”! Ai-Ai”!
“Hier de commandant, is de challenge correct”? “Jawel commandant, correct” “Right…..reply” “Nou kom joh, driemaal bravo” “Ga van m’n lijntje af man”! “Hééé……., moeie sien, de wolke worde helemaal ferlicht”!!!
Dan hebben we toch gevuurd en volgens zeggen hebben we gewonnen, want op ons zusterschip wist iemand niet dat de telefoon voor de Jan Willem lijn eerst ingeplugd moest worden om verbinding te kunnen maken!!!
Ziet u hoe moeilijk het is??!!!
J.F.R.
VERHAAL VAN EEN OUD N.G. STRIJDER.
Het was in die dagen dat het nog geweldig “heet” toeging in Nieuw- Guinea.
Mijn baksmaat en ik waren twee van de vele duizenden die voor ons vaderland mochten vechten. Wij waren na een reis die wel een eeuwigheid duurde met Hr. Ms. “Pelikaan” in NG aangekomen, doch hadden noch maar nauwelijks een voet aan wal gezet of daar kwam ons ter ore dat er vrijwilligers gevraagd werden om opgeleid te worden voor parachutist.
Wij, jong en strijdlustig als we waren, gaven ons meteen op; we werden overgeplaatst naar de basis in Biek. Daar aangekomen kregen we direct onze uitrusting en konden beginnen met het uitzoeken hoe we zonder al te veel moeite in ons pak konden komen.
Toen onze opleiding afgelopen was zouden we onze eerste sprong uit een vliegtuig maken. We hadden geleerd eerst de deur open maken, dan diep ademhalen en natuurlijk springen.
Terwijl je naar beneden valt tot tien tellen en dan aan het touwtje trekken. Daarna zou de parachute opengaan en zweefde je rustig naar beneden. We zouden met 10 man opstijgen tot 10.000 meter; als we er dan uitsprongen zouden we ergens bij een bosje terecht komen. Achter voornoemd bosje zou een fiets staan om mee terug naar de basis te rijden.
We hadden ook een ………. Knaak meegekregen om onderweg een pot te kunnen kopen. Nu daar was het grote moment aangebroken, ik zou als eerste springen: ik trap de deur open, spring tel tot tien, trek aan het touwtje, de parachute gaat open en ik hang heerlijk te zweven. Meteen achter mij aan kwam mijn maat, ik hoor hem hardop tellen, 1, 2, 3, 4, 5, 6. 7, 8, 9, 10, hij trekt aan het touwtje maar niks hoor zijn parachute gaat niet open!
Even later kwam hij langs me heen suizen, al scheldend en tierend.
Hier zie je nu een marine-organisatie, zegt hij, eerst gaat m’n parachute niet open, straks zul je het ook nog meemaken dat die fiets er niet staat!!!
W. ALLY
Het was in die dagen dat het nog geweldig “heet” toeging in Nieuw- Guinea.
Mijn baksmaat en ik waren twee van de vele duizenden die voor ons vaderland mochten vechten. Wij waren na een reis die wel een eeuwigheid duurde met Hr. Ms. “Pelikaan” in NG aangekomen, doch hadden noch maar nauwelijks een voet aan wal gezet of daar kwam ons ter ore dat er vrijwilligers gevraagd werden om opgeleid te worden voor parachutist.
Wij, jong en strijdlustig als we waren, gaven ons meteen op; we werden overgeplaatst naar de basis in Biek. Daar aangekomen kregen we direct onze uitrusting en konden beginnen met het uitzoeken hoe we zonder al te veel moeite in ons pak konden komen.
Toen onze opleiding afgelopen was zouden we onze eerste sprong uit een vliegtuig maken. We hadden geleerd eerst de deur open maken, dan diep ademhalen en natuurlijk springen.
Terwijl je naar beneden valt tot tien tellen en dan aan het touwtje trekken. Daarna zou de parachute opengaan en zweefde je rustig naar beneden. We zouden met 10 man opstijgen tot 10.000 meter; als we er dan uitsprongen zouden we ergens bij een bosje terecht komen. Achter voornoemd bosje zou een fiets staan om mee terug naar de basis te rijden.
We hadden ook een ………. Knaak meegekregen om onderweg een pot te kunnen kopen. Nu daar was het grote moment aangebroken, ik zou als eerste springen: ik trap de deur open, spring tel tot tien, trek aan het touwtje, de parachute gaat open en ik hang heerlijk te zweven. Meteen achter mij aan kwam mijn maat, ik hoor hem hardop tellen, 1, 2, 3, 4, 5, 6. 7, 8, 9, 10, hij trekt aan het touwtje maar niks hoor zijn parachute gaat niet open!
Even later kwam hij langs me heen suizen, al scheldend en tierend.
Hier zie je nu een marine-organisatie, zegt hij, eerst gaat m’n parachute niet open, straks zul je het ook nog meemaken dat die fiets er niet staat!!!
W. ALLY
Ga verder naar de sportpagina
Ga verder naar 1e jaargang nr. 5